Les Francaises et mon premier jour de travail!
Door: Raf Seegers
Blijf op de hoogte en volg Raf
16 April 2014 | Frankrijk, Monpazier
Allereerst bedankt voor de leuke reacties! Et Oncle Henri, ne vous inquiétez pas, de eerste wijntjes heb ik ook al geproefd.
Ik heb de eerste paar dagen vooral genoten van het zonnige weer, het lekkere eten en de daarbij behorende bieren en wijnen. M'n eigen koelkast is inmiddels ook helemaal gevuld zodat ik mezelf kan voorzien van een hapje en drankje. In het dorp zijn allerlei "speciaal zaakjes" die zich hebben verdiept in de lokale cuisine. Zo ligt er aan het plein waar ik woon een zaakje waar men alle lokale heerlijkheden aan de man brengt, van de wijn die hier 10 km verderop wordt geproduceerd tot foie gras (lees ganzenlever) van de bovenste plank! Vraiment merveilleux!
Ik heb ook de kans gezien het platteland eens van dichtbij te gaan bekijken, eindeloze plattelandsweggetjes te vinden hier! Mijn conditie verbetert aanzienlijk hier. Men noemt het "platteland", plat is het hier absoluut niet, heuveltje hier, heuveltje daar en overal kris kras maar geasfalteerd. Vermoeiend, maar wel mooi.
De jeugd hier geniet ook vooral van het goede leven dat Monpazier te bieden heeft. Ik had daarom geen moeite me aan te passen aan de manier van leven dans le sud de la France. Alle winkeliers vieren tussen 12:30 en 15:30 een soort "siesta" (zal wel zijn omdat Spanje niet zo ver is). Ze sluiten hun zaken en gaan massaal op het terras genieten van een verkoelend glaasje bier of fris. Mooi om te zien, alleen in het begin is het even wennen. In burgerlijk Nederland is dit immers de productiefste tijd van de dag.
Vandaag had ik mijn eerste werkdag in Hotel Edward Premier. Gisteravond met een brok in mijn keel naar bed gegaan, stijf van de zenuwen er weer uitgekropen, wat zouden ze allemaal te bieden hebben?! Ik moest beginnen met het serveren van 'le petit déjeuner' (lees ontbijt). In principe werkt het heel simpel, je staat in je eentje als bediening alle mise en place gereed te maken, verse broodjes bakken, baguettes ophalen bij le boulangerie, koffie zetten, jullie snappen het wel ;). Vanaf half 9 kwamen er allerlei slaperige Fransen en Engelsen binnendruppelen die ik in mijn beste Frans (lees, gebarentaal en Engels) mocht verwelkomen en ze van koffie en thee voorzien.
Nadat ik ze rond 10 uur allemaal "un bon journee' had gewenst kon ik opruimen en begon ik aan het gedeelte van de dag waar ik zo naar had uitgekeken: de housekeeping.
Het blijkt dat ik een waar kamermeisje in spé ben. In de hotellerie is het bij het opmaken van het bed namelijk essentieel dat men "De Vouw" beheerst (klinkt spannend, niet?). "De Vouw" houdt in dat je het bedlaken strak en geordend kunt opvouwen zonder dat je alles hatseflats onder het matras propt. Eerdere kamermeisjes hadden een week nodig dit te perfectioneren.(Na deze opmerking dacht ik: "Smile and wave, smile and wave")
Nadat ik het voorbeeld had gezien, heb ik mijn eerste poging gewaagd. Ik blijk een natuurtalent. De eerste horde dus met vlag en wimpel gepasseerd. (Pap en Miep geen zorgen, als ik thuis kom zorg ik ervoor dat ik deze vaardigheid ben vergeten)
Na nog wat stofzuig-werkzaamheden en her en der nog wat bedden te hebben opgemaakt was mijn eerste werkdag ten einde! Uitgeput en vol stof ben ik het zonnetje weer ingestapt. Nu is het tijd voor ontspanning!
Stay tuned for more exciting news folks! Live from Monpazier, your reporter, Raf Seegers.
Bisoux, santé et à bientôt!
Ps. Ik zal ook wat foto's toevoegen aan het profiel, zo kunnen jullie een beetje meegenieten!
Ik heb de eerste paar dagen vooral genoten van het zonnige weer, het lekkere eten en de daarbij behorende bieren en wijnen. M'n eigen koelkast is inmiddels ook helemaal gevuld zodat ik mezelf kan voorzien van een hapje en drankje. In het dorp zijn allerlei "speciaal zaakjes" die zich hebben verdiept in de lokale cuisine. Zo ligt er aan het plein waar ik woon een zaakje waar men alle lokale heerlijkheden aan de man brengt, van de wijn die hier 10 km verderop wordt geproduceerd tot foie gras (lees ganzenlever) van de bovenste plank! Vraiment merveilleux!
Ik heb ook de kans gezien het platteland eens van dichtbij te gaan bekijken, eindeloze plattelandsweggetjes te vinden hier! Mijn conditie verbetert aanzienlijk hier. Men noemt het "platteland", plat is het hier absoluut niet, heuveltje hier, heuveltje daar en overal kris kras maar geasfalteerd. Vermoeiend, maar wel mooi.
De jeugd hier geniet ook vooral van het goede leven dat Monpazier te bieden heeft. Ik had daarom geen moeite me aan te passen aan de manier van leven dans le sud de la France. Alle winkeliers vieren tussen 12:30 en 15:30 een soort "siesta" (zal wel zijn omdat Spanje niet zo ver is). Ze sluiten hun zaken en gaan massaal op het terras genieten van een verkoelend glaasje bier of fris. Mooi om te zien, alleen in het begin is het even wennen. In burgerlijk Nederland is dit immers de productiefste tijd van de dag.
Vandaag had ik mijn eerste werkdag in Hotel Edward Premier. Gisteravond met een brok in mijn keel naar bed gegaan, stijf van de zenuwen er weer uitgekropen, wat zouden ze allemaal te bieden hebben?! Ik moest beginnen met het serveren van 'le petit déjeuner' (lees ontbijt). In principe werkt het heel simpel, je staat in je eentje als bediening alle mise en place gereed te maken, verse broodjes bakken, baguettes ophalen bij le boulangerie, koffie zetten, jullie snappen het wel ;). Vanaf half 9 kwamen er allerlei slaperige Fransen en Engelsen binnendruppelen die ik in mijn beste Frans (lees, gebarentaal en Engels) mocht verwelkomen en ze van koffie en thee voorzien.
Nadat ik ze rond 10 uur allemaal "un bon journee' had gewenst kon ik opruimen en begon ik aan het gedeelte van de dag waar ik zo naar had uitgekeken: de housekeeping.
Het blijkt dat ik een waar kamermeisje in spé ben. In de hotellerie is het bij het opmaken van het bed namelijk essentieel dat men "De Vouw" beheerst (klinkt spannend, niet?). "De Vouw" houdt in dat je het bedlaken strak en geordend kunt opvouwen zonder dat je alles hatseflats onder het matras propt. Eerdere kamermeisjes hadden een week nodig dit te perfectioneren.(Na deze opmerking dacht ik: "Smile and wave, smile and wave")
Nadat ik het voorbeeld had gezien, heb ik mijn eerste poging gewaagd. Ik blijk een natuurtalent. De eerste horde dus met vlag en wimpel gepasseerd. (Pap en Miep geen zorgen, als ik thuis kom zorg ik ervoor dat ik deze vaardigheid ben vergeten)
Na nog wat stofzuig-werkzaamheden en her en der nog wat bedden te hebben opgemaakt was mijn eerste werkdag ten einde! Uitgeput en vol stof ben ik het zonnetje weer ingestapt. Nu is het tijd voor ontspanning!
Stay tuned for more exciting news folks! Live from Monpazier, your reporter, Raf Seegers.
Bisoux, santé et à bientôt!
Ps. Ik zal ook wat foto's toevoegen aan het profiel, zo kunnen jullie een beetje meegenieten!
-
16 April 2014 - 19:56
Marion Wolters:
Raf
Wat een leuk verhaal, je blijkt een waar natuurtalent als schriver
Te bezitten. Ik hoop dat er nog veel verhalen volgen -
16 April 2014 - 22:06
Paul En Richlinde:
Ha ha, klink weer good. Iëèste daag good doorgekòmme en gelökkig wèt ze auch det ze oppertied mòs òntsjpanne en geneete! Maer det besef haet vas te make mit de daag woo op ze jaorig bös.... :) -
16 April 2014 - 22:46
Vince:
Good vertoeven doa zo te heure, bietje jaloers eerlijk gezag haha. Altied al gewete dats doe ein good kamermeadje zous zeen! Amuseer dich en succes eh! -
17 April 2014 - 08:30
Gemma.:
bonjour raf,
gezellig ,om tijdens mijn ontbijt(dat ik zelf moet maken)jouw verslag te lezen.
ik wens je fijne paasdagen en werk zè.
grts vanuit de snijderstr. -
19 April 2014 - 11:41
Yvonne Duut:
Hi Raf,
Natural Born talent! Naar nu blijkt op nog zoveel meer vlakken. Wist ik wel, eindelijk op je plek! Weet ik ook al hoe jij verkleedt gaat met carnaval, als je nog terugkomt, maar dat zal vast,
Pâques fine, j'attends avec impatience votre prochain rapport
Kus van ons allen, Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
